Dansen in nuance in Delfshaven
Toen we vorige week op deze muzikale ode van Alain Clark stuitten, konden we niet anders dan even stilstaan en met aandacht luisteren. Want wat zit dit muzikaal goed in elkaar. Daarnaast buitelen de mooie verlangens in zo mogelijk nog mooiere zinnen over elkaar heen. Rake woorden, dappere dromen zoals de woorden hieronder:
Eerst is het donker
En uiteindelijk is er licht
Het is niet onze angst, niet onze boosheid of ons verdriet
Maar het is liefde, liefde is onze gids
Dit zouden zomaar woorden kunnen zijn waar we een gesprek over de betekenis van Kerst of Advent mee af zouden kunnen sluiten. Het gaat uiteindelijk om de liefde, maar wat betekent dit? Met de duizenden mensen die in Delfshaven wonen, betekent dit vast voor iedereen iets anders. En tegelijkertijd proberen we elkaar te vinden, te zien, vast te houden op afstand. Luister het lied hieronder en denk eens na over de volgende vragen:
Wat is jouw verlangen voor Delfshaven (of de wijk waar jij woont)?
Wil jij dat liefde jouw gids is? Waarom (niet)?
Dit is de tekst van ‘Dansen in nuance’
Na al het zwemmen in Bacardi lemon
Zou ik nu willen dansen in nuance
Met ruimte, rust en aandacht in gesprek gaan
Risico’s nemen en op ons bek gaan
Zonder dat we bang hoeven te zijn dat we voor gek staan
Ik zou willen spelen met u alsof we twaalf zijn
Samen verdwalen in onze eigen verhalen
Elkaar leren kennen achter de vooroordelen
En onze complexiteit naar een liefdevolle simpelheid vertalen
Ik zou je willen voorstellen aan mijn familie
Het idee wat een goed leven is willen bespreken
Brood breken, vers bereid eten met u delen terwijl we onze verschillen en onze overeenkomsten met elkaar laten spelen
Met respect zoals we dat vroeger deden
Ik zou graag weer de liefde willen voelen die onder alle angsten bestaat
Achter alle woorden, grafieken en resultaten op de voorgrond houden
Waar het uiteindelijk echt over gaat
Connectie met ons diepe inner bewustzijn en met elkaar
Datgene wat ons menselijk maakt
Ik zou weer willen horen bij één grote groep die bestaat uit verschillende groepen
Dat is toch wat we altijd hebben geroepen
Nederland wat Nederland maakt
Dat je erbij hoort ongeacht je politieke kleur mening of smaak
Die recalcitrantie de grens van onbegrensdheid te raken.
Eigenwijs en met een glimlach
O ja, waar staat dat het niet mag?
Met voetbal kan het, met Max kan het, 5 mei kan het, met Koningsdag kan het
Duizenden mensen met al onze mooie verschillen
Misschien moeten we ons goed afvragen wat we eigenlijk willen
Voor onszelf, voor elkaar
Voor onze kinderen en die van hen
“Alain” zei mijn moeder
“Misschien denk je te veel na”
Misschien heeft ze gelijk en gaan de dingen zoals ze gaan
Maar misschien is het net die ene zin die aanzet tot bezinning
Misschien zijn we net één goede voorzet verwijderd van die overwinning
Eén trilling van een onaangeraakte snaar van een simpele melodie die uitgroeit tot een symfonie
Een grandioos gebaar
Wie weet
Er zijn geen tutorials, geen handleidingen en het is niet iemand voor de klas
Maar het is ons innerlijk kompas waarop we moeten leren vertrouwen
Proberen te midden van zware stormen en hoge golven koers te houden
Soms zie je dingen het best met je ogen dicht
Eerst is het donker
En uiteindelijk is er licht
Het is niet onze angst, niet onze boosheid of ons verdriet
Maar het is liefde, liefde is onze gids
